Η οστεοπαθητική βασίζεται στη δομή και λειτουργία του σώματος ως μια ενότητα που συμπεριλαμβάνει την ψυχή και το πνεύμα. Το σώμα έχει τη δυνατότητα αυτοίασης καθώς διαθέτει αυτορυθμιζόμενους μηχανισμούς. Οι μηχανισμοί αυτοί μπορούν να επιδιορθώσουν, να επαναδομήσουν και να αμυνθούν όταν χρειαστεί το σώμα. Η οστεοπαθητική με τις τεχνικές που διαθέτει δίνει τα κατάλληλα ερεθίσματα στη ζωτική αρχή να κάνει αυτό που γνωρίζει, την ιαματική διεργασία με στόχο την καλύτερη λειτουργία του σώματος. Ο οστεοπαθητικός εφαρμόζει μια πολυσύνθετη ολιστική παρέμβαση με στόχο την καλύτερη κίνηση στις εξωτερικές και στις εσωτερικές σπλαχνικές δομές, όπου συνάμα με τον κλινικό συλλογισμό επιδρά στην ολότητα του σώματος για οποιοδήποτε σύμπτωμα που μπορεί να δημιουργεί δυσλειτουργία στην καθημερινότητα ενός ανθρώπου. Δηλαδή μπορεί να χρείαζεται μια σπλαχνική κινητοποίηση για ένα σύμπτωμα στην περιοχή της μέσης ή του ώμου. Η οστεοπαθητική εκτος των τεχνικων της ορθοπαιδικής θεραπείας δια χειρός εμπεριέχει τεχνικές μαλακών μορίων και μυοπεριτονιακής απελευθέρωσης (μύες, συνδέσμους, περιτονιες) δομικές τεχνικές σπλαχνικής κινητοποίησης για βελτίωση της κίνησης και της ιδιοδεκτικής επικοινωνίας του σώματος , κρανιοιερή θεραπεία κ πολλές άλλες δια χειρός τεχνικές με στόχο την ολιστική προσέγγιση και την απαλοιφή των συμπτωμάτων. Η οστεοπαθητική θεραπεία είναι αμιγώς δια χειρός θεραπεία χωρίς τη χρήση μηχανημάτων.